Vitiligo is een huidaandoening waarbij pimentcellen (melanine) uit de huid verdwijnen, waardoor witte vlekken met vaak donkere randen ontstaan. Het vermoeden bestaat dat vitiligo een auto-immuunziekte is waarbij huidcellen niet meer in staat zijn om het aminozuur tyrosine om te zetten naar melanine, maar hier is nog geen 100% bewijs voor gevonden. Vitiligo mag dan wel een onschuldige aandoening zijn, het kan zeker als plekken ontsierend zijn, het psychisch welbevinden van de mensen die eraan lijden, behoorlijk beïnvloeden.
Vitiligo ontstaat dus omdat er in bepaalde delen van de huid, vaak de handen, het gezicht of rondom de geslachtsdelen, pigmentcellen verdwenen zijn. Deze pigmentcellen bevinden zich normaliter in het onderste gedeelte van de opperhuid. De opperhuid is de buitenste laag van de huid, die weer uit drie lagen bestaat; de opperhuid, lederhuid en de onderhuid, en wordt ook epidermis genoemd. De benaming komt uit het Grieks: epi = op en derma = huid. Hij bestaat uit epidermiscellen die van onderuit worden aangemaakt en die in vier weken langzaam naar boven schuiven. Eenmaal aan het huidoppervlak gekomen, zijn de cellen afgestorven en vormen ze de hoornlaag. Deze laatste laat vervolgens los in de vorm van huidschilfers.
Melanocyten
Pigmentcellen – melanocyten – geven de kleur aan de huid en beschermen meteen ook tegen de schadelijke invloed van uv-straling. Komt er uv-straling op de huid dan gaan de melanocyten direct melanine aanmaken, waardoor de huid donkerder van kleur wordt. Wil je meer weten over pigmentcellen en wat ze precies doen, lees dan onze blog, pigmentcellen de parasolletjes van onze huid.
Bij vitiligo zijn er op bepaalde plekken geen pigmentcellen aanwezig. Deze cellen zitten niet alleen niet meer in de huid, maar ook niet meer in de haren die op deze plekken aanwezig zijn. De haren zijn hier vrijwel altijd wit of grijs. De huidaandoening ontstaat meestal al voor het dertigste levensjaar en komt voor bij zo’n 0,5% van de wereldbevolking. Het verloop verschilt wel van persoon tot persoon. Bij de meeste mensen wordt het aantal plekken met de tijd groter. Heel soms worden ze minder of herstelt de huid zich volledig en verdwijnen de plekken. Echter wanneer het vlekken in het gezicht of op de handen betreft, dan gebeurt dit vrijwel nooit.
UVB-lichttherapie
Vitiligo is een aandoening die helaas niet zo heel goed te behandelen is. In een aantal gevallen kan wel een hormoonzalf met hierin corticosteroïden worden voorgeschreven. Ook kan er lichttherapie met UVB-stralen worden toegepast. UVB-licht is ultravioletlicht dat zorgt voor het verbranden en ook bruin worden van de huid. Door vitiligoplekken minimaal een half jaar twee keer per week bloot te stellen aan dit licht, kunnen pigmentcellen gestimuleerd worden. Als dit lukt dan worden in eerste instantie kleine bruine puntjes in de huid zichtbaar, die zich vervolgens uitbreiden.
Vitamines
Uit wetenschappelijk onderzoek (9394983) is gebleken dat de meeste mensen met vitiligo vaak extreem lage doses foliumzuur, vitamine B12 en vitamine C in hun bloed hebben. Door deze vitamines in hoge doses extra toe te dienen en de personen meteen ook bloot te stellen aan UVB-licht, blijkt er een duidelijk effect op te treden op de verspreiding van de vitiligo. In een aantal gevallen is de vitiligo zelfs helemaal genezen. Vitiligo is als aandoening heel eenvoudig te herkennen. Hier is geen uitgebreid onderzoek voor nodig. Bij vragen over deze huidaandoening kun je terecht bij de huisarts of een dermatoloog. Heb je vragen over corticosteroïden, neem dan contact op met je apotheker.
