Krentenbaard is een huidinfectie die met name voorkomt bij kinderen tussen de twee en de tien jaar oud, maar soms komt het ook voor bij volwassenen met een verminderde weerstand. De aandoening wordt ook wel impetigo genoemd en bij sommigen staat het ook bekend als kinderleed. Er zijn twee verschillende bacteriën die verantwoordelijk zijn voor het ontstaan van krentenbaard: de streptokok en de stafylokok. Een van deze bacteriën en soms zelfs allebei, dringt door in een oppervlakkige infectie van de huid, zoals in een schaafwondje of een opengekrabde muggenbult. Meestal ontstaat hierna huiduitslag, met rode vlekken en blaasjes, die later korstjes vormen en die lijken op krentjes. Aan die krentjes heeft de aandoening ook haar naam aan te danken. De uitslag zit vaak in het gezicht, rond de mond en in de hals, maar kan in principe op elk lichaamsdeel voorkomen.
Tekst gaat verder onder de video
Er bestaan twee verschillende vormen van krentenbaard, namelijk impetigo crustosa en impetigo bullosa.
Impetigo crustosa (met korstvorming)
Deze vorm van krentenbaard komt het meeste voor. Na een infectie met meestal een staphylococcus aureus bacterie, zijn de eerste verschijnselen bultjes die later veranderen in blaasjes. In deze blaasjes bevindt zich een zeer besmettelijke pus. De blaasjes barsten na verloop van tijd open, waarna korstjes overblijven die indrogen en op een gegeven moment afvallen. De aandoening jeukt flink en is meestal ook pijnlijk. Door de jeuk bestaat het risico dat er aan de blaasjes gekrabd wordt, waardoor ze opengaan. Zo wordt de zeer besmettelijke pus via de handen verspreid over andere plekken van het lichaam en kunnen ook anderen ermee besmet worden.
Impetigo bullosa
Bij impetigo bullosa ontstaan er geen kleine blaasjes met vocht, maar grote blaren die gemakkelijk kapot kunnen gaan. Het vocht in de blaren is eerst helder, maar wordt al snel troebel en verandert daarna in een honinggele kleur. Omdat de blaren gemakkelijk stuk gaan, breidt de infectie zich razendsnel uit over andere delen van het lichaam. Soms is deze uitbreiding zo groot dat opname in het ziekenhuis nodig is vanwege overmatig vochtverlies, dat zelfs kan leiden tot een shock. Dit fenomeen wordt Staphylococcal Scalded Skin Syndroom (SSSS) genoemd en is gelukkig redelijk zeldzaam.
Wat kun je doen aan krentenbaard?
Als iemand besmet is met krentenbaard, is het van belang dat hij of zij geen anderen besmet. Algemene hygiëneregels, zoals handen wassen met desinfecterende zeep, een eigen handdoek gebruiken en niet samen in bad of onder de douche gaan of kleding delen, zijn dan ook heel belangrijk.
Ontstane korstjes kunnen voorzichtig worden losgeweekt door ze te deppen met zoete olie of door in een zoutwaterbadje te gaan zitten.
De huisarts kan uitwendige antibioticazalf voorschrijven, zoals fusidinezuur. Als dit niet voldoende helpt, kan ook een antibioticum worden voorgeschreven dat moet worden ingenomen.
Naarmate een kind ouder wordt, zal het meer weerstand opbouwen en zal een infectie met krentenbaard niet zo snel meer voorkomen. Echter voor diegenen die er gevoelig voor zijn, zoals mensen met atopisch eczeem of mensen met een verlaagde weerstand, kan impetigo een terugkerende bron van ellende zijn.
